يکي از مناطق ديدني روستاي هدف گردشگري اندج، خِرسه گِلو (Kherse Gelu) است. اين منطقه در قسمت جنوب شرقي اندج و در مجاورت زمين‌هاي موسوم به نَرابان (Naraban) قرار دارد و براي رسيدن به آن بايد از اندج‌رود عبور کرد.
منطقه خِرسه گِلو به دليل احاطه شدن توسط صخره‌هاي بلند و وجود شکاف‌ها و غارهاي فراوان در دل اين صخره‌ها پتانسيل فوق‌العاده‌اي براي مطالعات زمين‌شناسي و البته ورزش‌هاي مفرحي چون کوهنوردي و سنگ‌نوردي دارد که البته رسيدن به مناطق بکر آن مستلزم همراه داشتن تجهيزات ويژه سنگ‌نوردي است.
در قسمت‌هاي بالايي اين منطقه (جايي که کمتر دست بشر به آن مي‌رسد) پرندگاني چون جغد و کبوتر چاهي با خيالي آسوده زندگي مي‌کنند.
آب و هواي مساعد، رويش انواع رستني‌هاي خودرو، گياهان دارويي گاوزبان، شنگ، شيرين‌بيان، غازاياقي، کنگر، آويشن، ريواس، بومادران، گون، روناس و نيز انواع گل‌هاي وحشي، زيبايي طبيعت روستاي اندج را چند برابر کرده است.
اين روستا از شمال به کوه پس‌وشته، از شرق و شمال شرق به کوه ستو و دره تارو، ازشمال و شمال غربي به کوه ديميان (ميدان) و دره چاکان و از جنوب شرقي به کوه قلعه‌چاي محدود مي‌شود.
در سه جهت شمال، جنوب و شرق روستا زمين‌هاي مزروعي گسترش يافته است و رودخانه اندج نيز از غرب روستا مي‌گذرد. ميانگين ارتفاع روستا از سطح دريا 1590 متر است و آب وهوايي سرد و نيمه‌خشک دارد. ميزان بارندگي سالانه روستا 329 ميلي‌متر گزارش شده است.
اراضي روستاي کنوني اندج از ييلاقات و مراتع حشم‌داران و رمه‌گردانان نواحي الموت و قزوين بوده و طي دو قرن اخير به روستا تبديل شده است. در دره اندج‌رود آثار يک آبادي به نام فرندج يا پرندج ديده مي‌شود و در حوالي آن بر بالاي کوه بقاياي دژ ويراني وجود دارد که با سنگ وگچ ساخته شده و به نظر مي‌رسد که از قدمتي طولاني برخوردار است.
يادآور مي‌شود روستاي اندج از توابع بخش رودبار الموت شهرستان قزوين، با مختصات جغرافيايي 50 درجه و 25 دقيقه طول شرقي و 36 درجه و 27 دقيقه عرض شمالي، در 15 کيلومتري شهر معلم کلايه و در 80 کيلومتري قزوين قرار دارد و از طريق جاده قزوين - الموت و از شهر معلم کلايه قابل دسترسي است.
/120
انتهای پیام/
